امروز روز چهاردهم ماه مبارک رمضان است. چقدر زود به نیمه این ماه نزدیک شدیم. این که روزها زود سپری میشه عادی است اما اینکه چگونه از اونها بهره ببریم و استفاده کنیم مهمه! دیشب که به همراه خانواده برای زیارت حرم مطهر حضرت معصومه(ع) رفته بودیم بعد از جدا شدن از خانواده جلوی درب ورودی ، برای وضو گرفتن به سمت وضوخانه حرم رفتم. داخل وضو خانه دو تا جوانی رو دیدم که خیلی سرو وضع درست و حسابی نداشتن اما همین که دیدم اومدن برا وضو گرفتن که برای زیارت مشرف بشن، یک لحظه به ذهنم رسید که با یک کلام باهاشون ارتباط برقرار کنم. و الحمدلله کار گر افتاد. اینقدر از این برخورد احساس رضایت و خوشحالی کرده بودن که موقعی که میخواستن با من خداحافظی کنن چند لحظه ای دستانشان را در دست من با همان حالت صمیمانه گرفته بودن... بگذریم غرضم از بیان این چی بود؟!..، میخواستم این رو بگم که یک برخورد خوب از هر شخصی چقدر میتونه در طرف مقابلش تأثیر داشته باشه. ما باید عادت کنیم که این خصیصه اخلاقی را در خودمان پرورش بدیم که با دیگران رفتار خوب و مناسبی داشته باشیم. شاید پیش خودتان فکر کنید که این قضیه ای که تعریف کردم چه ربطی به موضوع وبلاگمون داره! اما در جواب باید بگم که یک چیزی که میتونیم نتیجه بگیریم اینکه طریقه صحیح رفتاری را باید با نهادینه کردن این فرهنگ «مهدویت» در وجود خود، خانواده و جامعه مان بکار بگیریم.از خداوند متعال بخواهیم که ما را در این امر موفق بدارد. دوستان سعی کنند در رابطه با این مهم همکاری نمایند تا فضای صمیمی قابل توجه و مفیدی را بوجود بیاوریم.
.....و اما ادامه بحث گذشته؛
دو. بعد اجتماعی
بشر از روزی که روی زمین قرار گرفت، پیوسته در آرزوی یک زندگی اجتماعی سعادت بخش بوده است. اگر این خواسته امکان تحقق خارجی نداشت، هرگز چنین آرزو و امیدی در نهاد وی نقش نمی بست؛ همان طور که اگر غذا یا آبی نبود، تشنگی و گرسنگی هم نبود... .«مهدویت»، فکر و اندیشه ای است که آثار اجتماعی فراوانی دارد، مهمترین آنها، از بین بردن یأس و ناامیدی از پیکره اجتماع است. مهدویت؛ یعنی، امیدواری به آینده ای روشن و پیامی رهایی بخش به بشر سرخورده و ستم دیده و اینکه روزی یک مرد الهی خواهد آمد و انچه مردم بدان امید دارند، تحقق خواهد بخشید.یک مسلمان، باور قطعی دارد که تنها نظام اجتماعی که می تواند به خواسته های مشروع او به طور کامل پاسخ دهد و نظامی را بر اساس حق و عدالت شکل دهد، نظام زیبای حکومتی اسلام است که شکل کامل آن در عصر ظهور ولی عصر(عج) تحقق خواهد یافت. این، یعنی امید، نشاط و زندگی . این اندیشه آن قدر روشن است که حتی برخی از مستشرقان (نظیر ماربین فیلسوف آلمانی) هم بدان تصریح کرده است:« از جمله مسائل اجتماعی بسیار مهم که همیشه می تواند موجب امیدواری و رستگاری باشد همانا اعتقاد به وجود حجت عصر و انتظار ظهور اوست.»بنابراین اعتقاد به وجود مقدس مهدی موعود(عج) امید را در دل ها زنده می کند. انسانی که معتقد به این اصل است، ناامید نمی شود، چون می داند یک پایان روشن حتمی وجود دارد... سعی می کند که خودش را به آن برساند و از حرکت نمی ایستد بلکه سعی در تحقق بخشیدن آن دارد و از این رو در برابر سختی ها و ناملایمات تن به شکست نمی دهد. این بزرگترین ره آورد اجتماعی برای بشر در پرتو اعتقاد به مهدویت است.
چند سالی است که ماه رمضان که می آمد بیشتر وقت این را داشتم که پشت میز کامپیوتر بشینم و سراغ سایت ها و وبلاگ های مختلفی بروم و به دنبال موضوعات مورد علاقه خودم بگردم و البته در این بین منتهی به ساخت یک وبلاگی هم شد که بعد از مدتی به انتظاری که از آن داشتم نرسیدم و رهایش کردم... اما امسال با آمدن ماه رمضان و با پیشنهاد بعضی از دوستان این مطلب به ذهنم رسید که ما حداقل به اندازه ای که در توان داریم می توانیم در این عرصه خدمت کنیم؛ اما خدمتی که فایده ای در آن باشد و کمکی در راه دین و آئین محمدی(صلی الله علیه و آله) باشد.
با خودم فکر میکردم که در این دنیایی که ما زندگی می کنیم توجه به چه چیزی بیشتر می تواند مفید حال ما باشد، و به ذهنم خطور کرد که اگر توجه مان را به سمت وجودی معطوف کنیم که او توجه ویژه ای به حال و روز ما دارد و ...
پس بیاییم قدری به این وجود عزیز توجه نماییم و پای سخنان دلنشین او بنشینیم و از فرهنگی که او به ارمغان آورده درس بگیریم؛ همانی که قرن هاست در انتظار دیدار او بودند و هستند و خواهند بود و همچون دلداده ای به جستجوی او می پردازند.
در این صفحاتی که می نویسم اول از همه رضایت خداوند متعال و بعد معصومین(ع) خاصه حضرت ولی عصر(عج) را از خداوند قادر متعال می خواهیم .
دوستان عزیز نیز ما را از نظرات و پیشنهادات خودشان محروم نفرمایند.
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات.
در این دوره از مباحث سعی مان بر این است که به موضوع جالبی بپردازیم.چیزی که شاید سئوال در مورد آن ذهن خیلی از دوستان را به خود مشغول ساخته باشد.
«مهدویت» یکی از مباحثی است که ریشه در اعتقادات ما داشته و از طرفی در این سالیان اخیر در مجامع و محافل علمی و غیر علمی بدان توجه ویژه ای شده است.
انشاءالله ما را در این سیر بحث همراهی بفرمایید.یا حق
ضرورت طرح مباحث مهدویت
در هر بحثی پیش از پرداختن به مسائل آن، باید به ضرورت و بایستگی آن توجه کرد، تا با انگیزه قوی و توان کافی وارد آن شد.از این رو در ابتدا چند پرسش را مطرح می کنیم:
آیا مباحث مهدویت، کاربردی است و یا صرفاً تئوری و حاشیه ای است؟آیا بحث از مهدویت و مسائل آن نیاز بشر امروز است و می تواند به انتظارات او پاسخ دهد؟
اعتقاد به مهدویت چه تحولی در زندگی انسان مسلمان ایجاد می کند؟ و... موضوع موعود یا مصلح کل، نظریه و اندیشه ای نیست که در طول زمان در اذهان پدید آمده و برای تسکین دردها و ایده ای برای دلداری مظلومان باشد. بلکه هویت شیعه است که با توجه به آیات و روایات می توان به ضرورت آن پی برد.در این نوشتار بر آنیم که به طور اختصار، در ابعاد مختلف به ضرورت طرح مهدویت بپردازیم:ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » محمدرضا حسینی ( پنج شنبه 89/5/28 :: ساعت 3:15 صبح )
شروع در ماه انقلاب!
[عناوین آرشیوشده]