ادامه مباحث گذشته پیرامون ضرورت طرح مهدویت
پنج . بعد فرهنگی
یکی از وظایف ما مسلمانان، زمینه سازی و گسترش فرهنگ مهدویت و جلوگیری از تأخیر در ظهور آن حضرت است. کار در بعد فرهنگی در عرصه مهدویت به چند محور نیاز دارد:
1. تبیین استراتژی انتظار
استراتژی انتظار؛ یعنی کلاننگری و به کارگیری همه نیروها و تواناییها برای تحقق ظهور حضرت، این امر تحقق نمی یابد مگر اینکه در این عرصه از هرگونه برنامه منفعلانه دوری کرده و خود را به یک برنامه فعال و پرتحرک واداشته تا با سازماندهی همه نیروها و توان موجود به اهداف مورد نظر دست یابیم. برای تحرک لازم در این زمینه باید آینده نگری داشت؛ زیرا بدون تبیین روشن آینده نمی توان برنامه درستی تدوین کرد.
همچنین باید از تمام ظرفیتهای موجود در جامعه استفاده کرد تا انتظار به معنای واقعی کلمه شکل بگیرد، در نتیجه راه از بیراهه شناخته شود و گرفتار انتظار منفی و ایستا نشویم.
2. آسیب شناسی
باید تلاش کرد نقاط آسیب پذیر را شناخت و سعی در حل این آسیبها داشت؛ به عنوان نمونه، نباید با طرح افراطی ملاقات با امام زمان(ع)، اساس مهدویت را در ملاقات خلاصه کرد، چرا که با عدم تحقق ملاقات، عدهای دچار یأس و ناامیدی می شوند و... و یا به طرح یک طرفه قهر و غضب امام پرداخت.
همچنین بایستی مراقب باشیم، مفهوم انتظار، تحریف نشود و اندیشههای نادرست (مانند:ظلم پذیری و... ) در جامعه حاکم نگردد.
3. دشمن شناسی
دشمن از هر حربهای استفاده می کند تا جلوی رشد تفکر مهدویت را در جامعه اسلامی بگیرد و یا آن را تحریف کند. با توجه به آنچه گفته شد(ثمرات مهدویت و... )، اگر دشمن این کار را نکند باید تعجب کرد؛ زیرا ماهیت دشمنی همین است! باید کوشید با شناخت صحیح مباحث مهدویت، جلوی هرگونه تخریب و تحریف در آن را گرفت.
در ادامه بحث به بعضی مقولات در رابطه با امام و امامت خواهیم پرداخت.
